20
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
1190
Okunma

Bir sabah hikâyesi
birden hafifledi gözkapaklarım
uzun uzun gerindi kirpiklerim
sanki yıllardır uykudaydım da
pas tutmuş kemiklerim
şafak vakti doğruldum usulca
dolandım hayalet gibi çıt yok etrafta
sessizliğin dibi
kımıl kımıl oldu içim
bulanık bir zihin
bin düşünce hücum eder ürker kalbim
yüreğimde süresiz bir özlem
yoksa
süründüren mi desem
gökyüzünde gülümseyen ay
göz kırpıyor bana vay
yolunu kaybetmiş
sırtını yaslayıp bir dağa
çoktan dalmalıydı uykuya
halâ yalpalıyor ayakta
anlaşılan akşamdan kalma
yüzyıllardır bir başına dile kolay !
ezan sesleri yankılanıyor gök kubbe de
dudaklarımda yakarış
and olsun yaşayacağım bu hayatı
masal niyetine
Canan EREN
12.Ocak2020 / Balıkesir
5.0
100% (25)