3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1165
Okunma
Günlerden 07.08.1998
İmzaladı uzatılan dilekçeyi,
Bir yaprak düştü havaya,
Sonra da yalnızlığın sessizliği...
Anlaşmışlar hüzünle,
Ayrıldılar;
Birer saat arayla
Savcısı,hakimi ve kaymakamı,
Yolculukları;
Yozgat-Çekerek,
Malatya,
Avusturya-Viyana,
Belki de Emre’nin dediği gibi
“Aremikaya”,
El salladı hızla geçen arabalara
Lastik Pabuçlu çocuk,
Görmediler O’nu,
Geri bakmamanın...
Karşı dağlar dökmekte gözyaşlarını
Fırat’a…
Fırat; sessiz,donuk,vurdumduymaz,
Ağaçlar gri,
Ne sıcak,ne cırcır böceklerinin çığırtkanlıkları
Ne de gün batımının kızıllığı,
Doğanyol’un hakimi hüzündü artık...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz