1-

İnsanlarım yandı,denizlerim tutuştu
ne duraklarım var artık
ne de yürünecek sokaklarım...
hüzünlü sonlar yazdım küller üstüne
yırttım da kara gecenin kefenini
barış güvercinleri kondu ellerimin üstüne…

"Sivas ellerinde sazım çalınmaz
Güllerim yandı yüreğim dayanmaz"

2-

İçimde otuz yedi can-otuz yedi gül
Pir Sultan’la semaha durdu da
omuz başıma tünedi baykuşlar
efkarını duman sardı,can pazarının.
düşlerimi yerinden söküp,yumruklarım çakıldı
duvarlarına Madımağın.
ellerim kan içinde kaldı
şimdi insanlığım, bir yoksul gamda.

3-

Hangi kutsal kitap yazar can almayı?
daha neler gelir sağ olan başa?
bırakın kırk kırık teli,aydın erkan dillerim ağladı..
ne Muhlis geri gelir ne Hasret ne Nesimi…

4-

(S)aklıyorum yüreğimi kınsız öfkeden
bir gece boşluğuna açılan.
kar kanadında,bulut yüzünde dolaşıyor ölüm,
özgür yanımda çırpınıyor fermanı, zedeleniyorum
insan düş/lerime verilen hükümden/ÜŞÜYORUM:

5-

Bir gün bekliyorum duvarsız şehrin ufkuna
doğsun diye kaderinde,gün yüzlü bir şarkı..
biz yine el ele,omuz omuza sırtlanırken hayatı
b i z y i n e
çiçeklerken yarınları,içimize oturmadan SİVAS ACISI…



1993/4 Dilruba Nuray ERENLER