Dünyada insan için ortak noktalardan ikisi,
Biri doğum, biri ölüm,
Adil değil gerisi.
Birinin tanımı kundak, diğerinin kefen bezi,
İkisinin arası çok farklı, herkes için ayrı bir dizi

Kimi beşikte ölür, kimi de devirir yüz yaşı,
Anıtlarda, türbelerde yatan da var,
Kiminin yokken bir mezar taşı.
Gözü doymayanlar var, saraylarda yaşar,
Yoksulluktan, açlıktan ölenler milyarı aşar.

Yaşanır dramlar kaçışlarda, göçlerde,
Cesetler ya deniz dibinde ya da kıyıya vurur,
Adı konmamış savaşlarda, binlerce insan ölür.
Niceleri mahkûm ya kırk satıra, ya da kırk katıra,
Gerçek hikâye uzun, ancak bu kadar sığdı birkaç satıra.

Uzaymış, dijital çağıymış anlat külahıma,
Vahşi kapitalizm, incir dikti çoğunluğun ocağına.
Aslında bilinse de sorunların çözümü,
Ezilenlerin birbirini öldürürken bağ için,
Bir avuç kapitalist yiyor üzümü.