Ben artık masalları görüyorum,
Gözlerim hala pencerene kapalı,
Turnalar geçiyor bıraksan yokum,
Ben artık seni dinlemek istemiyorum,
Dokunsam anca şiir kadar gerçeksin,

Karanlık bir duman bembeyaz,
Bulutlar rengarenk
Ben hiçbir şey hatırlamıyorum,
Başladı gözlerim yalan söylemeye,
Görsem şaşıracağımdan korkuyorum,

Güneş boşluğu dolduruyor ha bire,
Yollar çıkıyor karşıma sanki bir duvar var,
İçimde yok oluyor duygudan uzak şiire,
Her gecenin bilmem kaçında selam veriyor,
Bugün de güneşe bir adım daha var.

Çirkin diyorum zaman bana umut mavi oluyor,
Anla beni artık İSTEMİYORUM,
Bakışlar yerinde birden bir kıyamet,
Denizlerine sarsılıyorum,
Çirkinliğine sığınıp dinleniyorum.

Akışında bir hile var sanki,
Bana sormayın, geçip gidiyor işte,
Kelimeler görünmüyor renginde,
Ben bu cevabı çoktan biliyorum,
Seni tanımak istemiyorum.