Yüreğimdeki sessizlik ızdırabında
Mahkûm oldum sessiz çıglıklara
Yükseklerden düştüm defalarca alçaklara
Ne çare oldu bilemedim çıglıklara

O vakit bir uçurum gibi düştüm gözlerinden
Özrümü affet titrek seslenişlerimden
Artık kifayetsizim kendimde
Sana çarem senin hükmünde

Siyahın matemi düşmüş körelmiş gözlerime
Yas tutuyor yüreğim kahverengi hayatlarda
Yüreğimdeki sessizlik senden sonra
Hasret düştü çölüme yağmur bu yabanda

Kapına köle et bin cefada
Ne fayda tövbe etsem de günaha
Kaç mey geçti sesin kulaklarımda
Umutamadım unutmadım

Bir ben geldim ki sana yalın
Bir ben geldim ki sana ben olarak sadece ben
Bir ben geldim ki sana özrümü affet
Bir ben geldim ki sana sadece bir ben geleyim.

Ruhumun senden emeli, gözlerinin günahkar bedenime değmesi
Bedenimim senden istegi özünün özüme deymesi
Bu kulun senden istegi esaretinde yıpranmış azatın elleri