2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2134
Okunma
Kafam çok karışık çok,
Hiç çözülemeyen bir matematik problemi gibiyim bu günlerde.
Ya da bir cümlenin en bilinmez anlamıyım,
En derinde var olan fakat anlaşılamayan...
Belki de zor olan anlamak değil, anlaşılır olmak..
Öylesine yorgun ve mutsuzum ki,
Ne anlamaya, ne anlatmaya halim var...
Zaten öyle yoruldu ki ayaklarım,
Her karanlığın ardındaki,
Minik bir ışık için durmaksızın koşmaktan,
Ve yolun sonundaki yanılgının hüsranıyla
acı içinde kıvranmaktan..
Ve içimde biriken bu acının çoğalan nefretiyle yaşamaktan..
Onun için ne yeni bir ışık için koşacak halim,
Ne de içimde mutluluğa ulaşmak için küçükte olsa bir umut var..
Belkide anlaşılmaz olmak daha kolay ve daha güvenlidir,
Anlaşılır olupta kırılmaktan yok olmaktan...
Cevap Yaz