Ne kadarım, bilmiyorum
Bazen volkanik dağ oluyorum
Patlıyorum,
Her zerrem dağılıyor
En küçük zerreciklere parçalanıyorum
Beni bu hale getiren etkenleri sıralasam
Tımarhaneler
Meyhaneler
Ayarını kaçırmış sokaklar
Dolup dolup taşar
Kiminin
Gökyüzü, ışığı karartıldı
Kiminin sevdası alabora edildi
Okyanus’ların dibine gömüldü hayaller
Mutsuz bir ülke
Terk edilmiş anne, babalar
Katliama maruz bırakılan mazlumlar
Memleketi memleket yapan kadınlarımız
Ahh! Sormayın onları
Tecavüzler
Sokak ortasında boğazlananlar, kurşunlananlar
Komşusu tarafından soyulan, ırzına geçilenler
Din, iman, peygamber sevgisi öğretilir dediğimiz yerler
Kötü niyetin olduğunu düşünmediğimiz yurtlar
Lut kavmini de geçti alçaklar!..
Bu ülkede ne ağırlığım var
Ne de itibarım
Sokak canlarına bakıyor diye küfürler yerim
Düzene yağdanlık olmadım diye
Ötekileştirilmemiz de cabası
Alkışlayamıyorum bu utanç düzeni
Adaletin
Sömürü çarkına terk edilmişse
Ne yazar ki senin isyanın
Ah bir de canımda can bildiklerim
Ülküdaşlarım dediklerim
Fırıldak gibi dönmelerine ne demeli
Anladım artık
Ben tımarhanelik bir adamım
Mutlu olmak, sevdalanmak senin neyine be adam
Eşkiyalar sarmış etrafını
Haramzadeler coşmuş soygun, talanda
Futbolunda bile kahpelikler varken
Senin gençliğin kaldırımlarda torbacı yapılır
Memleket yanarken içten içe
Güllük, gülistanlık televizyonlarda
Delirdim, delireceğim
Bakırköy, aç kapını ben geldim!..


Zafer Direniş
...

14 Aralık 2019 Cumartesi 12:45 KARABULUT