1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
753
Okunma
Ağlayan Umutlar mı? gözler mi?
Saran kalp mi? Dil mi?
Kayıp gitmiş ellerinin arasında
Hayatlar mı? Ömür mü? Sandığın
Karmaşık hayatların rüyasında gezinirken
Gerçekler bir beton gibi soğuk belirir kendinden
Aranır durursun, dulda ve güvenli ortamı
Kaybolursun olasılıklarda kalan hayatın pençesinde
Hayatlar aynılaşır, hayaller aynılaşır.
Kalpler taşlaşır, gözler keskinleşir.
Bakışlar aynılaşır, tavırlar aynılaşır.
Birbirine güzel bir bakış esirgenir.
Adına hayat denilen zamanın
Artık tadı, tuzu kalmamıştır dünden
Hayalleri bile söküp aldım , kalbimden
Yarınlara bir hayal kurmak çok erken
Hayaller kuru topluluklar misali
Sadece varlar ve sonra yok misali
Oysaki umuda aşık gözlerinin rengi
Bir kez daha yeniyi , yeniliği kucaklamanın
Derdindeydi.
Mine Kekeç
Cevap Yaz