Ruhuma yalnızlığın şahını ekiyorken
Yaşıyorum içimde karanlık geceleri
Sahilde ki kumları dalgalar çekiyorken
Deniz alsın götürsün bende ki acıları


Yaşıyorken cismimde ruhumdan göçer oldum
Hüsranların sonunda ben benden geçer oldum
Kan kussamda kızılcık şerbeti içer oldum
İçime atıp durdum yutkundum tümceleri


Acıtarak canımı yaramı deşmeseydi
Kadir kıymet bilerek ellere koşmasaydı
Keşke böyle sevdaya şu gönlüm düşmeseydi
Gülüyordu gözlerim mutluydum önceleri


Aşk şerbeti içenler acıya banar mı hiç
Seven gönüller böyle ateşte yanar mı hiç
Zaman ilaçtır diye inanıp kanar mı hiç
Bilmiyorum ben gibi var mıdır niceleri...?

Gülseren MORKAN

Şiirimi gün seçkisiyle taçlandıran Edebiyat defteri seçki kuruluna sonsuz teşekkürler...
...........................................................................................................................................
DOST KATKISI
Gönlümde kartal gibi, sarsılmaz imanıyla
Yarını düşleyerek, yürekte gümanıyla
Bana benziyor biraz, zirvede dumanıyla
Beyazlara bürünmüş, dağların yüceleri.........Aşık Lüzumsuz

Değerli dost kalem Aşık Lüzumsuz üstadıma sonsuz teşekkürler...