yosunlu bir akşam şarkısıyla başımı saklıyorum
uydurma hisler bulvarında dönüyor göğün soğukluğu
ya bir yanlışın ertesindeyiz
ya da konulu kalabalıkların ayaklarında yol

özgür ve uçuşan bir şey
tam anlamıyla bu değil söylemek istediğim
kolları bağlanmış bir ölünün gözyaşlarında
karanfilin kokusu değil
rengi değil
de ne
dönüp dönüp aniden kaybolan

ıslak ve mavi bir derinliğin sorusu
tıkırtılarını duyduğun kapı
açılınca ne oluyordu
uzun yatak ve pencerelerden sonra
uyandığın yeni günün provası mı

hiç yüzü yok
ten dokusuyla hareketlenen rüyanın uykusu
söyleyince zamanı aşındırmaya başlıyor
yokuşlarda sevgim
düşünce dönüşüyor gerçeğe

alaylı şemsiyelerin yağmuru öptüğü bir akşam vakti
rengarenk duygu festivalinde
yelelerini rüzgara bırakıp ötelere sunan
yumuşak sevişmelerin ucunda
beyaz salkımlar sıçrıyor dudağına
mutluluk ne güzel bir ölüm bizim için.