" suyun sızladığıdır"ısmarlama bir hayattı yaşadığım gökten berkitilmiş dualara açılan ellerim çöl tanrılarının suratlarında şamardı oğlunu bel kemeriyle döven bir babanın öfkesi annenin bir köşede sessizce ağlamasaydı ellerimin titreyişlerinde balçığın sızısı toprağın suyla delice sevişmesi bu şiire ilham oldu belki belki göğsüme bastırdığım karanlık salıverir içine hapsettiği renkleri belki aşktan, devrimden, atlardan bahsederim başağın büyüme evresini bir ressam titizliğiyle işlerim kağıdın ak göğsüne belik saçları rüzgarda savrulan bir kız geçer tomaların ıslattığı cadde başlarında elbisesi kırmızıdır ayakkabıları rugan bir kahve içmiştir evden çıkarken bir sigara tüttürmüştür dumanı arşta toprağın suyla delice sevişmesi çılgın atların mevsimini müjdeler bana babamın hiç sıvazlamadığı sırtımda kanlar annemin hiç okşamadığı saçlarımda aklar öpülmeyen dudaklarımda kuru güller fışkırır bu şiiri yalnızlığımı paylaşmak için yazdım ne kadar da bonkörüm görüyor musunuz bu şiiri bir daha yazamam diye yazdım ister okuyun isterseniz "suyun sızladığıdır" deyip çıkın bu şiirden Barış Çiçek |
saygılar