Senden kopya çektim, son sınavımda,
" Gül " dedim ya sana, seni anlattım.
Gülistanda beni söyleten sensin,
" Dil " dedim ya sana, seni anlattım.

Senden her kaçışta, geldim hep sana,
Sevda zincirini bağladın cana,
" Kalbi sevgi dolu kim " dedin bana,
" Bil " dedim ya sana, seni anlattım.

Güneş, yeşil, bahar, tam da o çağdı,
Sevdan yangın oldu, göklere ağdı,
Sevgin yağmur gibi üstüme yağdı,
" Sel " dedim ya sana, seni anlattım.

Murat Dağlarının kar’ı olmuştun,
Erzurum’da Dadaş Bar’ ı olmuştun,
Anzer Yaylasında arı olmuştun,
" Bal " dedim ya sana, seni anlattım.

İstiyordun daim, dertliye şifa,
Sendeydi sadakat, sendeydi vefa,
Dua ediyordun, günde beş defa,
" Kul " dedim ya sana, seni anlattım.

Hep seninle geçti, baharım yazım,
Vuslat olmayınca dirner mi sızım,
Olmazsa beş para eder mi sazım,
" Tel " dedim ya sana, seni anlattım.

İsa KAHRAMAN