GÖLGELERİN ISLIĞI
Sevmelerden uzak paçalı güvercinler gibiyim.
Takla atıp ,yorulmaktan bıktım gönlünün mavisinde.
Zaman yalan söyleyip ,duruyor .
Sabrım aptal aptal bakıyor yüzüme.
Çırpınışlarım tam bir kasırga.

Gözyaşlarım yağmur ile sevişmekten bıkmadı.
Kavuşmaların besmelesini çalan hayat utanmadı.
Paslı labirentlerin küf kokusunda geziniyor ruhum.
Gölgelerin ıslığında ,çığlıklarım tökezliyor git gide.

Uyuyamıyorum !
Aşk tükendi !
Yalnızlığım kıraç bir tarla !
Ruhum ,iskelete aşık !
Onun beni sevmesine gebeyim.
Katran katran onu özlemeyi öğüren bir kadınım !

Bir tek ben mi sevdim aşkı ?
Tanrıda seviyordu aşkı !
Venüs boşunamı dünyaya göz kırpıyordu ?
Peki her seyredişte beni mutlu eden kuşlar ,
bana aşkı,kıpırtıyı hatırlatan kuşlar neden yüreğime sıçtı ?

Aklım da rüzgarlı !
Odamın her yanında nikotin bayramı .
Uzun bir sessizliğim onsuz.
İspirto kokuyor zaman.
’’Üstü kalsın ’’ diyor içimdeki isyan .
’’İtinayla aşık olunur ’’ döviziyle sokakta mı dolaşsam,
Yoksa ’’canınız cehenneme ’’ diyerek voltamı atsam bilemiyorum
Tamam biraz abarttım ama
.Belli belirsizim
Şiir yazacak kadar belli belirsizim.
Tekrar onunla öpüşecek miyiz derdine düşecek kadar belli belirsizim.
ARZU GÜNAL /31.10.2019