Rengin nedir diyerek, aslı nesli sormadım
Bal yapan arı gibi, çalıştım hiç durmadım
Suçu örtbas ederken, yüzüne hiç vurmadım
Takındım edebimle, dili kalbe verdim ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben

Eğer bir gün çıkarsa, yüreğimin dışına
Kanatlarım kırılır, benzer anka kuşuna
Verdiğim bunca emek, heba olur boşuna
Sağ kolum sol yanımda özel kalbe girdim ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben

Çirkinliği bozulmuş, bir güzele yar oldum
Değirmende dönerken, iki yüzde ar oldum
Yokluğun büyük acı, varlığınla var oldum
Göğsümü gere gere, işte onu derdim ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben

Kovaya dönüşümdür, başımdaki felekle
Eğrileri süzerken, ince ince elekle
Gecenin bir vaktinde, avucumda dilekle
Aras’la bir yaşarken, muradıma erdim ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
15 Ekim 2019

Şiirimi güne taşıyan seçki kuruluna, yorum ve beğeni yapan tüm dost kalemlere teşekkür ederim

üstadların kaleminden

Geçemem şerefimden eşrefimsin baki tat
Gelip geçme buradan senden benden itikat
Düşersen yapılacak sahnede her tahkikat
Beni tanısan bel ki, ederdim bil yardım ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben...
yorgun bakışlar, kadeşime teşekkür ederim

İkilem aynasında, yüreğim yüzüm tektir
Doğru yoldan şaşmam ben, tapındığım o Haktır
Gönlüme kir girmez hiç, bildim bileli paktır
Aklımın hicabında sıratımda durdum ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben....Nurettin Önder, üstada çok teşekkür ederim

Renklenmiş tutkuları açık vermiyor bana
Gülün intikamıdır eli sarmıyor bana
Tüketmiş ömrünü de çoktan yaklaşmış sona
Elinde gülleri de tutmuş dala verdim ben
Kokusu saf ve duru, gülü kalbe serdim ben...
Ahmet Kara, üstadıma çok teşekkür ederim