Hüznün Sonbaharı
Çay düştü payımıza bu teşrinde yine can
En kadim hatıralar canlandı hevenk hevenk
Çayın suyuna düştü göklerden inci mercan
Hüzzam şarkı nağmesi gönlün sükutuna denk

Yüzdeki çizgilerin şerhini kalem yazmaz
Aşina olduğumuz suretler ki silindi
Dilde sükut gözde nem hurufatta tâkat az
Kanadı kırık kuşlar dallardan yere indi

Kaç mevsim gelip geçti yoruldu erguvanlar
Haziranda açılan eşsiz güle tutulduk
Yağmalandı rüyalar kayboldu güzel anlar
Şerh bile düşülmedi öylece unutulduk

Bir çayımız piru pak ve suyumuz dupduru
İnce belli cerenler elimizdeki nakış
Hasret bestesi söyler dudaklarımız kuru
Nağmeler kor misali güftemizse kara kış

İsli bir çaydanlığın sırrına vakıf olduk
Demlik güzeli ile söyleştik ince ince
Dallar ile üşüdük hazan rengiyle solduk
Aramızda kuruldu sonbaharla imece
Ankara, 11Ekim2019 İbrahim Kilik