İnsan insana şiirdir
Okur musun?

Konuştuğunda bir masalı büyütüyorsun dilinde
Baktığında bir ormanın en yeşili gülüyor gözlerinde
Ve sustuğunda
Kim bilir kaç hikayeyi öldürüyorsun içinde
Oysa sen hep bir şeyler söylemelisin
Kelimelere sesini ezberletirken
Bir hikayenin “sen” kahramanını ölümsüzleştirmelisin

Çünkü ben sana bakmayınca mesela ya da seni duymayınca
Savunmasızım bu dünyanın kalp ağrılarına
İstiyorum ki sev şimdi her kelimesini bu şiirin
Sev ki harfleri incinmesin

Hatta sen seslendir
Sen seslendirirsen inan eskimez kelimelerim
Ve eskimez sesin
Nar çiçeklerine rüzgar olur esersin
Yarım bir hikayeyi
Tam edersin

Önce yağmurlu bakarsın ellerime
Sonrası buram buram su
Kağıt, kalem ne varsa toprak kokusu

Ve bilemezsin hanım hanımcık bir şiir büyür dilimde
Seni sevmek her şehirde böylesine oturaklı olur
Her hecesinde aşka yağar yağmur

Bir akşamüstü kulağımda bir şarkı çalar
Notaları sen
En sevdiğim şarkının sözleri olursun
Yüzyıllar boyu çalar durursun

İnsan insana şarkıdır
Duyuyor musun?



.