Hiç öyle büyük değil düşlerim,
Harabe bir duman olmasam...
Demli bir çayın buğusunda gelsem
Yağmur olsam....
Sırılsıklam ıslatsam seni,
Umutsuzlukları gömsem toprağa
Özgürlüğe koşsa düşlerim,
Bir meyhanede konaklasam bu gece...
Sokaklara salsam hasretimi....
Duvarlara yaslanmadan,
Sığınağıma götürse beni ayaklarım,
Hiçbir puştluğun giremeyeceği
Yüreğine koşsa düşlerim.

Hiç öyle büyük değil ki düşlerim....
Gıcırtıyla açılan kapıları olsun evimizin
Bahçede bir salıncak
Sabahları çığlık çığlığa çocuk sesleri
Fırından çıkmış taze ekmek kokusu
masada köy kokulu reçellerden
Ve sevgili...
Bir bardak çayın buğusunda bu kez
Sen gelsen soframa.
Cebimizde kuruşları denkleştirsek
Hatta oradan buradan kessek
Kavgalarımız olsa saçma sapan
Hani o sudan denen sebeplerden
Dedim ya,
Bir şeylerden sebep bulup küssek
Ve sen beni hep aynı seviyor olsan....

Hiç öyle büyük değil ki düşlerim
Maskeleri düşse insanların
Biz ardında gizlenenleri görsek
Ağlamaktan boyaları aksa kahpeliklerin
Akşamları cam kenarında gelişimizi beklesek
Ben sabırsız adımlarla sana gelsem
Söylesene sevgili çok şeymi istiyorum
Hìç öyle büyük değilki düşlerim

NOGAYTÜRK