0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
694
Okunma
ellerimi ellerime değdirip devam ediyorum hatırlamaya
ne zamanı kurcalayan bir aşkımız var artık
ne de bir umut ışığı karanlığın kalbinde
tatlı hüzünlerden bahsetmek için
bir daha yalan yutmaz bahçemiz olmayacak
bütün ardışık serüvenler içi içe şarkı söylese bile
denk gelmeyecek mutluluğun kolları
tatlı yazların sarhoşluğunu kavramaya
biz bize bir kaç adım atıp
teselli ediyoruz aynalarda kendi yüzümüzü
biri düşüp yoruldum diyor
birisi de uykusuna yenilip terk ediyor kavuşmamızı
ah
susup dinlemek
ve yok olmak için
son satırlarını saçmalayan şaire
tebessüm eden yaygaracıların ağzında
kayboluyor küçük buluşmalarımız
ağlamaya kalmadan sızdırıyor göz yaşlarını labirent.
