6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
11721
Okunma
Kırgın kalbimi avutamıyorum.
Sensizliği unutamıyorum.
Her yeni gün, ayrı bir kırgınlığa gebe.
Bir bir her parçamı kaybediyorum.
Canım yanıyor, göğsümün tam ortasında,
Sızı veriyor acılar.
Sığamıyorum hiçbir yere,
Sen ;
Her şeyim olmanı beklerken,
Yüreğimi yüreğine katmak varken,
Seninle yaşlanmak arzumken,
Çıkıp gittin sevgili...!
Aralık bıraktığın kapıdan.
Öylece,
Sessizce,
Gitme-Kal demeni bekliyorum,
Ve
Binlerce kez dua ediyorum.
Coşku doluyduk ilk zamanlar,
Koşulsuz, içten ve sımsıcak.
Değişmedim ben sevgili,
Mağrur bir beste olamadım belki ,
Ama ;
Kırık bir nota oldum sonuçta.
Şimdi sen kendince,
Tüm haklı gördüğün yanlarınla başbaşasın.
Senden bana,
Acı, keder, hüzün ve gözyaşı...!
Sırf senden hediye diye,
Ayrılamıyorum onlardan sevgili…!
Met-Nim 23/06/2008
Şiirin sahibi
Cevap Yaz