24
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1474
Okunma
Uzak bir şehirde karşılarken doğan güneşi...eklemek ömre kelimeleri...dudağımda sessiz bir mırıldanış yalnızca kendi duyduğum...Sitemimdir...
İhanetin kendine senin sevgilim.
Sevmeyi öğrenmeden yokluğa aşıksın.
Çırpınırken efkarlarınla ,
Tutulmuş dolunay avuçlarında.
İhanetin kendine senin sevgili...
Unutmak dediğin vuslat kendince .
Gökkuşağının yedi rengine saklı umutların.
Kelimelerin pimi çekilmiş bir bomba ,
Yok olup kayboluyorsun kendi yalnızlığında
İhanetin kendine senin sevgili...
E - bilmek bilememek lügatında.
Ellerinde kan lekeleri çaldığın bedenlerin .
Aşk yüzüne çarpan bir sam yeli ,
Bekaretin bir fahişenin teninde asılıyken hala;
İhanetin kendine senin sevgili ...
İnsanın insanlığına isyanı sözcüklerin .
Aynaların bin bir parçaya bölünmüş ,
Kanatırken suretini ;
Kalbin susuz bir çöl gibiyken ,
İhanetin kendine senin sevgili ...
İhanetin işkence odalarına döner .
Düşüncelerin yargıdadır hala
Ansızın alınırsın yatağından .
Dar ağacına umutların asılır.
İhanetin kendine senin sevgili ...
Düşersin rüyalarında uçurumlardan .
Bir el uzanır sana , bir umut ;
Elin adı ben olurum .
Tükenirsin , ağlarsın ...
İhanetin kendine senin sevgili.
Aldattıkça beni kendine aldanırsın…
24 Haziran 2008
NeNa
05:00 ’