Üslupsuz Çizgisinde Tuvalin.........Ayasından öpüyordum pompalarken kanı kalbi İnatlaşıyordum hislerimle İçim haşır neşir İçim aşkçıl Ruhuma akıyordu gözleri En yüksek dağların tepesinden kanatlanıp uçacak gibiydim........ Sonra yönüm üslupsuz bir payda Boyut değiştiriyor mekanın dışında Çaresiz ilerliyorum kaderimin çizgisinde İnce narin sıradan çizilmişim Boyalarım akıyor bir resmin tuvalinde Matlaşıyor gözlerim - sırtı bana dönük- Hoş gelmiyor artık kolkola girmiş yapraksız ağaçlar Kabarık iştahı ve sesi çırılçıplak tükeniyor rüzgarın Görüyorum ağlıyor telgraf kuşları Bir boya daha akıyor kirpiklerimin diplerinden Çekiliyor gözlerim Sırnaşık sarmaşıklar bitiveriyor çeperinde Uyutuyorum döşümde vefasızlığı Serip yorganımı üzerime. |