açılan pencere zamanda bir an, baktım manzaraya yollar geçerken

mavi sis tonunu ,sen gökyüzü san, aktım manzaraya yıllar geçerken



çınar ağacına yemin anları, yaprağından aktı yeşil kanları

dallarına sanki rüzgar çanları, taktım manzaraya yıllar geçerken



sokak arasından gül şelalesi ,sehrin öbek öbek açan lalesi

upuzun yılların her usaresi ,çarktım manzaraya yıllar geçerken



sanki ölmemişti canlıydı başı,akan sular kadar uzundu yaşı

düş çeşmene mermer bir ayna taşı, çaktım manzaraya yıllar geçerken



Efeste gümüşten gölge görüldü, Tanrıça ruhuna zaman örüldü

siyahtan beyaza ruhlar soruldu, ak’tım manzaraya yıllar geçerken



nerede yankının hiçliğin sesi,vedalar koyunda verdim nefesi

güller boyutundan bir gül bahçesi diktim manzaraya yıllar geçerken



pencere içinde pencere gizli, dünyadan ötede boyutlar dizli

kaybettiklerimin ışığı giz’li yaktım manzaraya yıllar geçerken,





Ayşegül a.karagöz