İnsan oğlu bir garip unutuyor maziyi
Yaşamın köklerinde neler var haberi yok
Gerçeklerin yerine koyuyor faraziyi
Omzunda yüklerinde, neler var haberi yok

Yalnızca nefes almak yaşamak mı alemde
Ömür özetlenir mi hemi de bir kalemde
Belki de bir sevinci saklar iken elemde
Gözden döktüklerinde, neler var haberi yok

Kolay değil elbette düşüp ayağa kalkmak
Kuru kuru sözlerle her zaman üste çıkmak
En çok korkulan duygu her şeyi yakıp yıkmak
Başa kaktıklarında, neler var haberi yok

İnsanlığın ederi kimde ne kadar ağır
Bazı uyanıklar var sanırsın gerçek sağır
Riyakarlık harında yanıverirse, bağır
Kafa taktıklarında neler var haberi yok

Sadece ben demekle aşılır mı bunca dağ
Sevgi yoksa yürekte viranedir her bir bağ
Kimi de gerçek gibi durmadan çekerken yağ
Gönül yıktıklarında neler var haberi yok

Güzel insanım dersen bölüşmeden yaşanmaz
Korkak kaçak güreşir, onlar mertlik kuşanmaz
Sevmeyi bilemeyen kolay kolay duşanmaz
Aşkla baktıklarında neler var haberi yok

Neler neler sığdırdı gönül denen kafese
Kulak verdi canhıraş yürekten kopan sese
Dosteli geldi geçti hem de nefes nefese
Çerağ yaktıklarında neler var haberi yok