Ben bir dost tanıdım
Hayatın bütün çirkinliğine rağmen
Bir çınar gibi dimdik ayakta
Ne fırtınaya nede kasırgaya aldırırdı
Bir kaya kadar sert
Bir pınar kadar berrak
Bir zambak kadar narin
Bir gül kadar asildi

Bir dost tanıdım ben
Yüreği bir okyanus kadar büyüktü
Sığınılacak bir liman
Yolunu kaybedenlere fener
Yönünü bulacaklara pusula
Başını yaslayıp ağlayacak omuz
Derdini anlatana dermandı
Bir dost tanıdım ben
Bir dağ gibiydi dimdik ayakta
Bulutlarla dost
Yıldızlarla arkadaş
Fırtınalarla yoldaş
Gök gürler gibi gürler
Şimşek gibi çakard
Yıldırım olur düşerdi
Yağmur olur yağar Toprak kadar sessiz
Hırçın dalgalar kadar hoyratdı

Bir dost tanıdım ben
Ne kara aldırırdı nede borana
Rüzgarlarlar hoyrat hoyrat eserken
Yağmurlar oluk oluk yağarken
Soğuklar sızım sızım dondururken
O bir çınar gibiydi
Asırlara meydan okuyan
Bir dost tanıdım ben
O yeni bir bahar gibiydi
Cemre olup düşerdi
Toprağa suya havaya
Çiçek olur açar kuş olur uçardı
Susayana pınar acıkana azık olurdu
Ne zaman dara düşsem
Hızır olup yetişirdi

Bir dost tanıdım ben
Yüreğinde fırtınalar koparken
Sırtında dünya derdi taşırken
Bir dağ gibi bir çınar gibi
Her zaman dim dik ayaktaydı
Öyle Bir dost tanıdım ben