Lisanı yaban olan nice yurdu dolandım
Huzur bulunmaz kumaş geçte olsa anladım
Deva ararken derde türlü yola savruldum
Dert içinde dermanım zor da olsa anladım

İlahi hazinede cümle varlık barınır
Varlığın sebebine kuş bile kanatlanır
Dağ, taş dahi rükudan inip secdeye varır
Nefsine mağlub insan özüne uzak durur

Sevmeyi tasvip eden peygamberin ümmeti
Nefretli bakışlarla sevdiğine küs durur
Merhamet hırkasını giyinmek beri dursun
Vicdanın aynasına bakarken kinli durur

Bin telaşe içinde hırpalanır sırtından
Senedi varmış gibi hayale, düşe durur
Yükselen ezan’ın manasından çok ırak
Aklının merkezinde üç kuruşluk çul durur

Dağ gibi zorlukları sırtlayarak yürüyen
Yürek yüküne aşık emekçidir şu gönül
Mesafeler ağını ilmek ilmek dokuyan
Tığ ucu batımında nakışlıdır şu gönül

Beklentiler nehrinde kıyıya vurmuş bakış
Dalgalanıp gönlüne dökülecek bu akış
Zaman ipsiz uçurtma göğüme kanatlanış
Göğsüme yuva kurar göçe sevdalı baykuş

Yaradanın hatrına cümle vara selamım
Muhabbetin içinde gülşeni ab’adır aşk
Beşerin haznesinden hakkın ravzasına doğru
Yüz sürerek severim olmasın sana telaş...