ne zaman gitsen
karanlığıma aldığın güneş sözlüğüyle bakıyorum
gidişin anlamına


her aşk kalbine döner yazıyor
ardından k harfinden kalbini buluyorum
senindir yazıyor
üstüme basa basa’


sonra o rehavetle gidişini izliyorum
nasılsa dönecek diye
bi fincan kahveyle


ağır çekime alıyorum attığın her adımda salınan zerafeti
kimi yerde pause
dönüşe meşk ziyafeti


her ne kadar topuklarında sivrilse de sözler
düz çizgide dağılıyor adımların
belli ki ayık kalple yürümüyor
çok sürmez ayrılığın


her gidenin ardından
güneş sözlüğüyle bakmıyorum anlama


tecrübenin merdivenlerinden inip
arşive dalıyorum


kiminin kalbi kalmış
kiminin ayakları
kiminin ise
toz tutmuş peri masalı


onca kalabalık içinde dönenlerden iz arıyorum
hani bulsam
tecrübeye sabitleyeceğim
lakin
her anı tasnife elverişli değil

çıkıyorum merdivenlerden,

güz ışığına yol alıyorum
fincan buz
kahve soğuk


gocuğumun içinde
uzun kollu yokluk


neyse ki kim giderse gitsin
terk etmedi sigaram


dönüşün şerefine tek dal
kibrit çöpünde gam


yaşamak diyorum sonra
sözlüğe bakıyorum

ömrüm demişsin,

seni çok seviyorum..