Gökçeme Ağıt

Yeşersin diyerek sevda ekmiştim
Beş metre karelik küçük bahçeme
Çürümesin diye, sağlam dikmiştim
Rüzgar olup esti, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme

Yaşı yirmilerde, gelin adayı
Değer biçilmezdi, yetmezdi sayı
Bir anda göçmüştü, zemheri ayı
Yüzümde buz kesti, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme

Çam gibi devrildim, işte o andı
Haberini aldım, içerim yandı
Feryadım figanım, arşa dayandı
Dünya bana küstü, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme

Evime, barkıma, incir dikildi
Parmaklar arası saçım söküldü
Başımdan aşağı, sıcak döküldü
Kanlı bir ter bastı, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme

Peşi sıra nice, ciğerler yaktı
Gözlerimden kanlı, göz yaşı aktı
O gitti arkadan, ölüm bıraktı
Sevdiğine yastı, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme

Gözlerim yol çeker, işte bu anda
Hepimiz yolcuyuz, geçici handa
Aras’tan dualar, iki cihanda
Cennetiyle nas’tı, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme

İSHAK ARAS
ishakaras(mihman)
14 Eylül 2019
üstadların inci kaleminden

Gökçe güzel candı pir atasına
Yetişmedi melek ev çatısına
Ruhu yükselecek gül çıtasına
Annesine hastı, yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar, değdi ökçeme....Yorgun Bakışlar
Ardından ağıtlar yaktım olmadı
Ne dertli bir başmış, çilem dolmadı
Senden bana geri, bir şey kalmadı
Hayat beni kastı yazık Gökçe’me
Koca koca taşlar değdi ökçeme...Kardelen-1

Görürüm coşkuyu şen ve şakraksın
Güneş o rengiyle sıcak bıraksın
Ne kadar uğraşsak yine ıraksın
Karlı dağı aştı, nazik “Gökçe’me”
Kenger diken başlar, “değdi ökçeme. …. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ.