-hayal üzerine-

Farzet ki;
Arsız bir zaman ertesi, dipsiz bir tarihsin sen,
Başımın alevinde dans eden, mahur kuşanmış güneşsin sen.

Farzet ki;
İzbe kırıntılarında tutar öksürük beni,
Farzet ki;
Ezgisel iklimlerin kertiğinde sen.
Nereye gitsem; bir yağmur boşalır gözlerinin göğünden.
Aramak mı der?
Dilinin nazlı sözlerinde, lugatın "Aşk" hali
Onun için sılada solgundur hep ahvali.

Farzet ki;
Göremem hiç seni, hayal üstüne edilmiş yeminsin der, geçerim...
Mazide kör gençliğim, söylenmemiş sözümsün,
İki gözüm, ömrümsün sen der, geçerim...
Ağla şimdi alt atrafı gördüğümüz bir hayaldir.
Malayani bir zılgıt sesinde siyahi bir mahaldir.
Ağla,
/yere kapanan gök aşkına ağla,
/esen rüzgar, can aşkına ağla.
Ağla büyüsün sinesinde aşkın başakları,
/bilirim, bilirim ki kan rengindedir umudun şakakları...

Farzet ki;
Sana şiirler yazasım gelir,
/kara kalem ak kağıta sönüktür.
Yedi yaşında bir çocuk ağlar içimde;.
/yüzü, gözü salya sümüktür.
Oysa;
Kırılgan bir ümmi bakışıdır seni sevmek,
/büyümek, büyütmek kadar gerçektir.
Umuda boyun bükmenin tek sebebi,
/hayal üstüne sevmektir.

-gerçek üzerine-

Yalan yok;
Arsız bir zaman ertesi, suskun bir hükümmüşüm ben
Dilimin kıvrımında konuklayan , yaşanmamış öyküymüşüm ben.

Söylesene, çırpınırken ıssız bir dar ağacında kavaklar.
/hangi halimi anlatır suskunluğa direnen buhranlar.
Oysa;
Yürüyebilmek kadar uzaktır sana kavuşabilmek..
/ve aslında yasaktır minyatür bir yaşam üstüne sevebilmek...
Hayat dediğin, cehennemin ateş kuşanmış başıdır ,
Ve cennet dediğin, bir güzelin yedi yaşıdır.

Yalan yok;
Ak kanatlarıyla bir güvercin olmak istiyor insan,
/aldırmadan dudağının kenarındaki kana.
Sonra yarışmak istiyor rüzgarlarla,
/usanmadan sırtındaki kamburla...
Yalan yok;
Ölürken yaşamak, yaşarken ölmek nedir diye sordum hep.
Bazen dedim ki
/hayat, sıkı sıkıya sarılmak mıdır?
/ bir okyanusun köpükten eşarbına.
Bazen de hayat, dil sürmek midir?
/aşkın ayrılık şarabına.

Söyleyemiyorum ki;
/uzansam sanki tutacak gibiyim yıldızları
Silemiyorum ki;
/yanağımı işgal eden yakamozları.
Söyle be içimin en engin yanı,
Allah aşkına söyle!
Kim koydu mavilerime yalnızlıkları.
Düş kadar içimde bu hayat, düş kadar yalın.
Kurtulsam kelepçelerinden yokluğun, varlık oluyor adın.

Eyy umurumun altın kanatlı üveyiki,
Keşkelerle kurulu tüm tümceleri siliyorum, haberin olsun...
Sen aldırma dizlerimin, hayli zamandır durgunluğuna.
Ben yüreğimle yürüyorum, haberin olsun.
Sonra uykularında koca bir bebeğin,
Hayalden en gerçeğini çıkarıyorum,
haberin olsun artık inadına yaşıyorum.

Engin Badem
-acemişair-