0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1024
Okunma

Bazen gülüşünle yüreğimi ısıtıyorsun
Soğuğa, rüzgâra karşı sığındığım
Bir kulübe oldun bazen
Kar altında kalan kalbimin uzaktan gördüğü
Dokunamadığı ışığıydın çoğu sefer.
Yüreğimden kalkan kelebeklerin
Konduğu bir çiçek sin sen
Gecemi gülüşünle gündüze çevirensin
Hüzünlerimi alıp
Mutluluk sarmaşığına dönüştürüp
Yüreğime saransın Gül/üm.
Tökezlediğim anda elimi tutansın sanki
Yüreğimle konuşmayı, yüreğimle görmeyi,
Yüreğimle duymayı sağlayan sın
İçime akan bir nehirsin Gül/üm.
Sami Arlan..
5.0
100% (1)