Göz yaşların sonu, bahar olacak,
Özlenen kışları, eritip gittin.
Umudun rüyası, çınar olacak,
Derken. Köklerini kurutup gittin.

Dinlenir son şarkı. Haklıydık derler.
Bir sevda uğruna, delirdi derler.
Kimileri sarhoş, aptaldı derler.
Gönlümdeki aklımı, alıp ta gittin.

Üç beş yıl sonrası, ne olur bilmem.
Ömrümüz yarına, kalır mı bilmem.
Birkaç gün içinde ne buldu bilmem.
Aldığım nefesi, çok görüp gittin.

Nedir bu acelen? Nedir? Kaygı mı?
İçime gömerek, göz yaşlarımı.
Umudun içinden, şah damarımı,
Yıllar öncesinden, kesip de gittin.

Attığın çöllerde, serap da olmaz.
Baktığım o gözde, başka göz olmaz.
Gözümse gönlümde. Başımda olmaz
O gören gözleri, sökerek gittin.

Var olan sevdama, ölçü düşünce.
Mübadil ölçüden, ben de düşünce.
Ömür hesabımdan, yıllar düşünce.
Ruhumdaki gülleri, taş edip gittin.

Miladı tanımlar, ahir ömründe.
Gençte olsa insan, sayar ömründe.
Döktüğü göz yaşı düşer ömründe
Anlamsız bir hiçe vererek gittin.

Farksızdır ecelden, hafakanlarım,
Ömrümü bu günden, kapatanlarım.
Yarınım gelse de, yoktur hesabım.
Hesap defterimi, yırttın da gittin.

Kahrolmuş gönlüme, anlatmak çok zor.
Ateşlerde aklım. Kavrulmak çok zor.
Cehennemde cennet bulması, çok zor.
Zor olan her şeyi, bırakıp gittin.

Söylenmiş bu sözler, içtense eğer.
Sıradan ölçüler, ölçüyse eğer.
Sorduğum soruya, cevapsa eğer.
Bir soru sormadan, yok olup gittin.

Bildiğim ölçüler, her şeyden öte.
İnandığım mutlak, sevdamdan öte.
Sevdamsa kavramdan, çok daha öte.
Bunları bilmeden, öylece gittin.

Yokluğunu bilmek, kaybetmek değil.
Direncin yokluğu, var olmak değil.
Kaktüsler yok olur, hayat bu değil,
Çiçeklerin dilini, bilmeden gittin.


Şahin HANELÇİ
15.02.2007
Ortaköy- İstanbul