5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1296
Okunma
her gece gözyaşlarıma mesken oldu sensizliğin
sensizliğin gözyaşlarıma aç
yokluğun evdeki sessizliğin oldu odama
sessizliğin odama tutsak
sokak lambalarının altındaki sen sandığım gölgeler
avuntu oldu yaralanmış gönlüme
kaldırımlar her gece ayak seslerimle yokluğuna isyan eder.
yıldızlar bile daha kısık parlıyo senin olmadığın yerde
hayallerim,umutlarım,sensizliğin eceli oldu kalbimde
bu diyarlardan gitsemde terkettiğin yerdir her yer
gidişini kendime anlatamıyorum.
ne olur dön sensiz yapamıyorum.
sonbaharı , kışı aştı artık hasretin.
şimdi sensizliğin kıyametinde eriyor gönlüm..
sen olmazssan bu beden acıya sürgün.
bu acıyı ne bu beden taşır.nede ömrüm.
gidişini kendime anlatamıyorum.
neolur dön sensiz yapamıyorum.
Cevap Yaz