Bir anne ağlıyordu gözyaşları selinde
Taşıyordu al damlalar yüzünden
Arı duygularından süzülerek
Akıtıyordu acıyı, kederi, hüznü
Yaşatıyordu bakan gözlere yasını


Ne düşünüyordur kim bilir
Hangi heyelanlar kopuyordur yüreğinden
Tanrının yarattığı evreninden


Doğumla başlayan hayatının film şeridi
Gözlerinin acı perdesinden yansırken,
Benliğine… Sanki alevli bir kordu!
Bundan yakıcı başka ne olabilirdi ki


Hafif bir tebessüm belirdi yüzünde
İlk kucağına verildiği andaki annelik haliyle
Gül gül oldu yüzü ışıltısıyla
Etrafı süzerken ürkmüş bir ceylan yavrusu
Saflığıyla güvercin beyazlığından da aksa!
Nasıl yüce bir sevgidir ey yüce Tanrım?
Ne olur bu kulunu kutsa!


İşte sana ulaşan ağıtlarıdır şahidim olsun ki
O nur yüzlerinden akan duru gözyaşlarının
Suladığı ak sütünden besleyerek emzirdiği
Gecesini gündüzüne katarak
Uykuya yenik düşmeyerek
El bebek gül bebek büyüterek vatanı uğrunda
Elleri kınalı kuzu postunda
Kefenleyerek şehit verdiği


Bu sessiz kalabalığın
Çığ gibi büyüyen hisleri baştan ağırdır
Taşıyamaz omuzlar da artık
Eğilirken önünde mahcup,
Suçluluk duygusundadır


Ozana da yazdırma…
Ey Yüce Tanrım!
Böylesi acıları tattırma
Mürekkebinden hüzün akıtma
Ak beyaz sayfalarda
Ak sütünden annelerin
Sevgiyle büyüttüğü aşkla
Ak şiirler düşsün...