t'an karanlığında
yırtıyor geceyi ve eflatun yalnızlığı
alemlere rahmet bir çocuğun sesi ١. faniliğim sızıyor toprağın bağrında çiçek çiçek mar diliyle yazılmış Mezopotamya’nın bahtına başaklar içinde göğeren ayrık otları göçmen kuşlar ve kurbağalar tanıktı kimsesizliğime t’an karanlığında kurtlaşmış yaramı saklardım yine de bedbahtlığıma tanık olmasın diye insan çünkü insan yaraya tuz basmada usta ٢. kurudu yüreğimin bağları şarap gülüşlü kadınlarda sevinç vermiyor birer yangın artığı hepsi birer düş koleksiyonu sevişme durağı oysa dolu dolu yaşamıştım aşkı küflenmiş t’adı dudaklarımda hala ٣. turuncu rüzgarlar eserdi kerpiç evlere çeşme başında köy kızları ölümü kıskandıracak türküler söylerdi yürek yakan esmer türküler içimde mayhoş ürpertiler ٤. çiçek’ler barış koksun diye özgür ırmaklara bırakılan umuttu burcu burcu gözlerin ~~ kayda geçilsin bağrımı deşen oktur kirpiklerin ~~ Barış Çiçek |
bir selamda üzüm üzüm tanelenen, sevdikçe bordolanan şarap gülüşlü kadınlara olsun...