7
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
849
Okunma
Gönül Deryam doldu.
Gönül deryam doldu, boşalmak ister.
Çatlamış bir yanı, sızıyor içim.
Yarab! Boşalacak bir gönül göster.
Bu köhne dünyadan kalkmadan göçüm.
Karanlık gecede niyetler mattı.
Ortalık ışıdı, gölgeler gitti.
Rüzgâra değince ateşler yuttu.
Yedi tabakanın korundan tucum.
Birlikte görmedim, güneşi ayı.
Şaşırdı yönünü, okumun yayı.
Tabibin emrinde düştüğüm kuyu.
Mızrak oldu bana, ezeli suçum.
Sararıp solmayan kalbinin yüzü.
Henüz yaşamamış baharı güzü.
Yok mu bilen biri eğriyi düzü.
Gönlümün ipini çözmeye açım.
Doyum olmaz gönlüm, süse varlığa.
Birisi şimdiden alış zorluğa.
Olur da düşersen bir gün darlığa.
Peşinden gelenler kaybolur koçum.
zekeriya duman
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz