Var mı benim gibi bir bahtı kara
Yüreğimde açıldı bir onulmaz yara
Söyledim de hislerimi vefasız yara
O da taşımadı bunu, geldi çok ağır,
İstedim ki kalsın benle, avunur gönül
Diliyle eza etti de yandı şu bağır…

Sıkışınca insan arar kendine liman
Gemileri de korur bu, eder asuman
Ne gemim var, ne de teknem şu mavilikte
Yaktım gitti hepsini de orta yerdeyim
Çıkamazsam bir kıyıya , bil ki dipteyim.

Dinecek fırtınalar,azgın dalgalar
Düşecek yüzden maskeler ve neler neler
Yeter ki sen insaf et bir, sevgili bana
Gelirim zülmun üstesinden, destek olsana.

Hatırla bir bakalım,biz neler aştık
Çeyrek asırdır birbirimize alıştık
Ta baştan değil mi zaten, biz hep aşıktık
Gözlerini çekme benden, muhtacım sana
Seviyorum inan seni, ne olur anla.

İyisi de gelir günün, çetinleri de
Daha yaşanacak çok şey var önümüzde
Hainlik yok sen de bende ve özümüzde
Mertlikle yoğruldu yuva,sarsılmaz kolay
Sana olan bağlılığım bence tek olay.

Şu dilini tatlı kullan,beni yıpratma
Zaten dertli garip başım, bir de sen katma
Biraz insaf et ve hürmet,Allah aşkına
Yarına bakayım ben de, işler karışık
Hani darılmazdım derdin, buna da alıştık.

Sen benim tek dayanağım,hem de dostumsun
Ekmeğim,aşım,yoldaşım,hayat gücümsün
Çekemeyen kullar varsa,varsın kıskansın
Varlığın onurdur bana,bil bunu böyle
Anlatılmaz bir sevgi bu, benim Leyla`msın.

Oğuzhan KÜLTE