Akan zaman geri getirmiyordu seni bana
Ve ben çığlıklarımı içime akıtıyordum sessizce...
Yavaş yavaş yaşanıp da
Ağır ağır yanan yüreğim gibi
Yanıyordu gözlerimin içi.
Yürüyorum gene caddelerin birinde,
Dokunuverecekmiş gibi ellerin omzuma,
Parlayacakmış gibi yüzüm sevincinle…
Oysa ben yalnızlığıma atıyorum adımlarımı.
Sevdam yorulmadı,
Yüreğim dingin,
Hayat, yollarımı doladı birbirine
Seni bulamıyorum.
Otursam şu kaldırıma
Eğip başımı önüme
Düşünsem şu çay bahçesindeki hâlini;
Tanır mıyım ki seni ayak izlerinden?
Saçlarımı kestirsem…
Tanır mısın beni gözlerimden?
Elimdeki simidi paylaşıyorum serçelerle,
Göz göze gelsek sorardım sevginin sırrı ne?
Hatırladım düşününce
Bu yollardı gözyaşımı içine çeken,
Çaresizliğe bürünüp de
Kendimi sürgün edişim sana
Bu şehirdeydi.
Sen her dokunuşunda ellerime
Çekmek isterdin beni bu girdaptan…
Şimdi sadece adres değiştirdim,
Başka bir girdabın koynuna sindim.
Notaları dilimizde bir şarkıyla
Sarılıp da dans ederken
Neydi bir olan;
Biz mi, sevda mı, umut mu?
Kulağımda binlerce uğultu…
Bütün şehir mi âşık?
Susun…
Derdime eş, derdiniz!
Gözlerimi açmaktan korkuyorum.
Kelli felli insanlar
Akıl küpü olmuş,
Sarmışlar etrafımı.
Kırsam da küpleri
Üst üste koyup
Uzaktan topu fırlatsam;
Devirsem… dağıtsam bu oyunu
Ve çocukluğumdaki mutluluğuma sığınsam.
Keşke…
Gücüm olaydı.
Keşke…



20.06.2008 14:09
SERAP HOCA