Sarışın çizgiler dalgalanırdı yüzünün atlasında senin
Ela gözlerimi zeytin gözlerinin müptelası etmiştin
Ne zaman baksam siyahlarına hemen bilirdim,
Çal çal çalkalanacağnı içimin !
O simsiyah bakışlarla yüreğim de fırtınalar estirirdin
Son aşama da iyice sarhoş ederdin
Gün batarken gözlerini kamaştıran son kızıl ışıklara
Ellerini siperlik gibi yapıp kızıl akşamın üstünü örterdin
Ve gelip çatardı ben denihayet bir an için
Cinnet vakti seni sevmelerin !…
+++
Alıp kara bakışlarını sen en sonun da
Benden ötelere, çok ötelere gittin
Unutamadım yaşadığım ayrılık anını unutamadım asla !
Kan gövdeyi götürmüştü ömrümün ufkun da
Bir anlatabilsem o sarı vedanın içimde ki infilakını sana
Nice ölümcül hasarlar açtığını şu seven ruhuma…
+++
Hep aynı ateştiniz
Her zaman için siz
Alev alevdiniz
Yani kızıl ufuk ile ikiniz
Ömrüme teslim bayrağı çektirdiniz
Ta ki yüreğime dek uzanırdı sizin cinayetiniz
Sana olan arzularım tam yol devam ederken
Yokluğunla birlikte nice günahlara itiliriz
Ve aniden başlardı yokluğunla sevişme vaktimiz…
+++
Veda akşamında dünyamı sağanak yağdırmıştın
Üstelik sabıkalıyken sen, üstelik hala sıcakken firarın
Sana kırılamıyor, sana kızamıyordum
Ulaşmıyordu sana figanım !
Sitemime en yakın akrabaydın
Dahası bütün olmazsa olmazlığını kendinin
Yüreğime çok sağlam olarak puntalamıştın
Her gün biraz daha serpilen aşkını
Zaten ruhuma yok satmıştın !…
+++
Bazen kaçmak isterdim ölümün mutluluğu istikametine
Ama sen düşlerime her düşdüğün de
Başaramazdım bunu asılı kalırdım ben yine
Asılı kalırdım bir boşlukta öylece
Ölü bir can gibi ne yapacağını bilmez bir hal de
Asılı kalırdım,
O zeytin bakışlarının çelik çengelinde !...
+++
Bazen de bakışlarının bakışlarımla seviştiğini hissederdim
Öylesi zamanlar da kendime hükmedemezdim
Sana ait çağrılarımı irademe kilitlemeyi yeğlerdim
Ama o zeytin bakışlarla sen beni yine alabora derdin
Bildiğin halde sen’li zamanlarımdayken sonumun ne olacağını
İnadıma ellerini ellerime sürterdin
Çoğu kez yürek ritmimin temposunu iflas ettirirdin !…
+++
Yansırken düşlerime aşkının çaresizlik kıskacı
Ruhuma musallat olan dev bir duygu dalgası
Gelip çivilerdi kalbime kendi varlığını
O yüzden işte,
Benim ömrüm yok gibiydi kendim için işin aslı
Ben seni yaşardım kendi yerime de hep velhasılı
Kendi içimde günün her saati, her dakikası ve her anı…
+++
Ne tuhaftır ki seninle de, sensiz de
Sanki sürekli ölümü özleyen biri oldum
Ruhumun bedenine ölüm giysisi giydirirdi hep senin sevgin
Sana yanıp tutuşuyordum
Gülsen yanıp tutuşuyor, somurtsan yanıp tutuşuryordum
Kalsan korateş oluyor, gitsen kül olurdum !...
+++
Neredeyse aşkının elinde bir alev topu oluyordum
Çaresizliğin yegane sebebi sanki ben oluyordum
Dönüp dolaşıp senden yana haklı bir sebep buluyordum
Sana teslim olmayı galibiyet sayıp kendimi avutuyordum
Senin sevginle değil, düşümdeki sevginle gözlerimi boyuyordum…
+++
Birlikte seyrettiğimiz o kızıl akşamlarıda alıp yanına
Gittin, ah gittin sen erişilmesi en zor uzaklara !
Götürmeseydin keşke yüreğimi de götürmeseydin yanın da
Benden bir parça, senden bir parça,
Bıraksaydın ikimizden bari birer parça bana
Düş toplardım canım seni çektikçe belki arasıra
Sen yokken gönlümün düşsel mezarlığın da !…
+++
Bir kıymık hatıranı bile yalnızlığımdan esirgedin
Çoktandır gelmemişti bir araya yüreğimle yüreğin
Dilerdim ki beni kendin de değil,
Kendini ben de öldürseydin
Hatta yalnız bedenim olsaydı keşke terk ettiğin
Oysa sen bana ömrümü terk ettirdin de gittin…
+++
Daha doğrusu canımı bir yana, bedenimi bir yana ittin
Sanki ikisini de birbirlerinden koparıp yok ettin
Ve böyle bir aşkın finalini de,
Kötünün de kötüsü bir ölümden beni bin beter ettin
Yani varlığından bir vuslat beklerken hala yüreğim
Var sen anla ki yokluğun tarafından bile terk edildim…
=====
================
İ. HAKKI GÜRCAOK
================
.MUĞLA / Köyceğiz.