İçemediğim gazozların  kapaklarınıı biriktirdim çuval çuval.
Başım dik gezerdim kapakların
Bolluğuna sığınarak.
Duvarlara kale çizip patlamaya hazır duran
Plâstik topların sönüklüğüne bırakırdık
Yarım kalan oyunlarımızı
içimiz  kan ağlayarak.
Küçük mutluluklarla yetinen
Masum çocuklardık.
Masum bir o kadar mahzun bakardık
Esvapları lüks saçları taranmış
Godaman çocuklarına.
Çocukluğumun ramazanı yaz mevsiminde
Bolca donanmış sofralarda geçmedi.
Şehrin ramazan topçusunun iftara davetini
Yarım yamalak tuttuğum oruçların
Sevabını bilmeyerek bekledim sahibi başkası olan evimizin dar balkonunda.
Babam pazardan gelince elindeki pazar torbalarında ilk önce elma görmek isterdim.
Belki de babamın tertemiz alınterinin
Tadı saklıydı elma bekleyişlerimde.
Yaz tatilini babannemin ahşap kokulu
Evinden ibaret sayardık kardeşlerimle.
Yürüdüğünde evi sallayan bir heybeti vardı babaannemin.
Bakkala gider avuntu ilacımız olan çekirdek ve gazoz alırdı aç buçuk emekli maaşıyla.
Hiç istemezdim yazın ardından  sıra bekleyen hüzünlü  sonbahar geçişlerini.
Sigara içilen dolmuşlarla olurdu babaannemden  evimize gidişlerimiz.
Sonra karin ağrılı okul vakitleri  başlardı.
Bakmayın karnımızın ağrıdığına,
Biz okumaya çok hevesliydik.
Yoktu  o zaman şu an çocukların ellerinde
Emzik olan teknoloji kalabaligi.
Belki de o yüzden kirlenmedi safiyane duygularımız.
Erişemezdik kendi dünyamızdan
Bir başkasının dünyasına. 
Herkes gibi kalabalık ve hickimse gibi yalnızdık   .
B0l çeşitli kahvaltı sofralarımız da olmazdi
Yaygı yayılı yer sofralarımızda.
Sevgi  ve samimiyet belki bu yer sofralarında gizliydi.
Sobalı evlerde diğer odadan gelen soğuk yorganlarda bulurduk huzuru.
Şimdi her köşesi ısınan evlerin soğukluğunu hissetmezdik.
Işık gibi hızla geçip gözüme  göründü zaman.
Sesi sonradan geldi zihnime  yokluklarla ve özlemle  mayalanmış çocukluğumun.















[/ikiyanayasl