Kayıp dünyaların çocuklarıydık
Ruhları sıkışmış ,benliği daralmış
Yaşamı sorgulayan sorularda
Yanardağ patlarcasına
Lavları tüm dünyayı yakarcasına
Ama gerçek
Ama tutuk
Ama sefil
Farkın farkına varırdık

Sevdayı giydirip üstüne
Tüm anlamsızlıkların ve boşlukların
Derinliklerinde savaşan benliğimizle
Çılgın şairlerin dizelerindeki gibi
İnadına yaşama sarılırdık
İnadına doğan günü umut tanırdık

Ellerimizde kelepçeler
Ayaklarımızda prangalar
Dudaklarımız mühürlü
Yollar balçık, çamur,karanlık
Sisli ve her yer taşlık
Düşe kalka; bazen savrula savrula
Yol bulurduk yolsuzluklar içinde
Çırpınırdı Turnalar gökyüzünde
Tutmaya çalışırdık
Tutamazdık
Kaçmaları mertlikten sayılırdı
Yine yılmazdık
Yine yine koşardık

Buğulu gözlerimizde
Mazinin buruk, acı tadı bakardı
Kavursa da sevdamız
Yine ona sarılırdık
Bilirdik sevinin gücünü
Yalnız ona inanır ondan güç alırdık

Sevgiyle uzanan ele
Yüreğiyle konuşan dile
Dünyaların sığdığı gönüle
Tapardık tapardık

Görmezlerdi
Bilmezlerdi
Yürekleri kararmış
Dünyaları daralmış
Ruhları satılmış
Sahte suretler
Yine farkı farksızlıktan çıkaramazdık

Neydi doğru?
Neydi yanlış?
Doğrunun doğru olduğu nu kim söylemiş
Yanlışı kim bilmiş?
Ve kim hangi doğruda sırra ermiş
Ya da yenilmiş
Çarpık, değişken zihniyetlerde ezilmiş
Doğruyla yanlışın çelişkisinde
Aklıselim düşünmeyi bilen
Kendi doğrusunu doğru bilmiş

Mutluysan doğru odur
Attığın her adımın
Yaptığın her davranışın
Ağzından çıkan her kelamın
Bedelini ödemeye muktedirsen
Hani göğü yere indir deseler
İndirebilecek yetideysen
Göğüslüyorsan
Dağ gibi taş gibi
Duruyorsan
Sorulan Hesabı dünden kapatmışsan
Yüreğini koymuşsan
Erdemlerin en yücesini taşıyorsan
Ve gece yastığına başını
Zonklamadan koyuyorsan
Bulut bulut ağlamayı biliyorsan
Üstelik de bundan utanmıyorsan
Turnaları da koynuna almışsan
Budur seni insan yapan
Farkın farkı budur işte
O dünyaları bulmak için çaba harcayan
Kayıp dünyaların çocuğu da olsan
Ruhun sıkılmış ve benliğin daralmış
Halinle seni en büyük yapan


Şükran AY
20/06/2008