Duvar bana ben duvara bakarım
Beklerim yolunu dursa da zaman
Sigaramı ard ardına yakarım
Beklerim yolunu dursa da zaman

Ne renkli ekranın boyalı yüzü
Ne de bir üstadın, ibretli sözü
Söndürmez içteki ateşi közü
Beklerim yolunu dursa da zaman

Gözümde açıyor kan çiçekleri
Gönlüme kök saldı, aşk saçakları
Küflü hançerleri, vur bıçakları
Beklerim yolunu dursa da zaman

Hüzün ile hasret gardaş oldular
Menevşeler üzgün artık soldular
Senli tüm savdalar öksüz kaldılar
Beklerim yolunu dursa da zaman

Soğuk eser rüzgar, beynim donuyor
Deli gönül seni, gelir sanıyor
Yanıyor da kor kor, yürek yanıyor
Beklerim yolunu dursa da zaman

Mezar taşı gibi dikildim sanki
Bir kule misali çakıldım sanki
Heykele dönüştüm, sıkıldım sanki
Beklerim yolunu dursa da zaman

Dostlarım selamı, sabahı kesti
Sürekli başımda poyrazlar esti
Varlığın kulakta sanki bir sesti
Beklerim yolunu dursa da zaman

Ah be Lüzumsuz’um bu nasıl sevda
Gidip de çadır kur, yaylada dağda
Bekle sen hep böyle, günleri sayda
Beklerim yolunu dursa da zaman

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz