İçimin ateşiyle hep daldan dala kondum
Yıllar sensiz geçince izin kaldı sevdiğim
Garip Yunus misali soğuk sularla yundum
El kefenim biçince sözün kaldı sevdiğim.

Bir gün karşılaşmaya umutla arayışım
Tüm saçlarım ağardı tükenmedi gözyaşım
Dört mevsimi bir ettim o da yalnızca kışım
Aşkın boynum eğince güzüm kaldı sevdiğim.

Yaşım kemale erdi dizim ıkarak çöktüm
Bir azı dişim vardı en son onu da söktüm
Kazma ile açtığın çukura beton döktüm
Hayat zoru seçince sızın kaldı sevdiğim.

Kanat verdin uçmaya kuşlar gibi sektirdin
Sevgiyi kutsal sayıp yine tohum ektirdin
Şu beden ikliminde çok çileler çektirdin
Kaderim gülmeyince gözüm kaldı sevdiğim.

Mavilikte kaybolsam hasret duymazdım kuma
Derim kendi kendime aklınla bak uyuma
Aldanma ha yakıcı şu volkanik huyuma
Kalpte kor sönmeyince közün kaldı sevdiğim.

11.07.2019
Ahmet Çelik