Suskunluğunda gece
Yıldız topluyor sessizlik
Hüzün topluyor sensizlik
Ay karanlık rüya yolunda
Hey gece
Senden değilim.!

Sus ve git damarımı basan sen
Duyarsan duy duy ve git
Anılara inat içiyorum seni
Ölümsüz sevmenin bedeli mi yalnızlık.!

Ruhuma dar geliyor
Kendime düştükçe uzuyor geceler
Yalana mı mayalandı
Susmayı öğretiyor bu sessizlik
Sustukça susuyorum.!

Beynimi öpen alaycı
Ayarı bozuldu aklımın saati
Umrunda mı senin
Zaman gece yarısı olmuş
Uyandı kadran saat üç on beş.!

Sabahları mı seçtin
Ağlamaya ramak kaldı yağmur
Nedir bu kapımda sonbahar
Uykumu mu süpürüyor bu rüzgar
İçimde ki sen gibi kaçıyor benden rüya
Mutlu olsun gidişin.!

Hani satın alınmazdı aşkın kitabı
Hani satır başında yoktu ayrılık
Sayfalar bitti önsözde sen
Paragrafta boşluk o boşlukta ben
Gözlerini taktım üç noktaya
Bakışın halime hal kadehte
Sensizlik şarap
Yalnızlığa inat
Yıldızlardan içiyorum seni.!

Neden ıslak bu resim
Sen sen olmalıydı
Gözyaşımı düşürdüğüm .!

Sözlerim mi düştü üzerine
Neden titriyor
Bu anlamsız üşüme neden
Hani masallarda üşümezdi aşık
Ben gibi
Yalana mı inandı aşk
Yoksa harama mı soyundu resmin.!

Alışamadın alışmışlığım
Güldürme beni
Kaçıncı bu geceye uyanışım
Sayı saymayı mı unuttu sessizlk
Yalnızlık alıştım sana.!

Kendini yazdırdı
Öfkelendi harfler
Kelimesinde yalnız
Sustu şair konuştu kalem
Adın gece .!

NURTEN TARIM