Gel kardeşim yanıma, deme ki Çerkez, Laz*ım
Hısım akrabayız biz, can yoldaşı, yollarda
Ben senin kaderinim, sen benim alın yazım
Etle tırnak gibiyiz tokalaşan ellerde


Biraz saygın var ise ecdadına, ATA’na
Prim verme kuytuda pusulara yatana
Alevi’yi, Sünni’yi ayrı gayrı tutana
Biz hiç böyle olmadık geçip giden yıllarda


Her birimiz dostluğun farkına vardığında
Düşene el uzatıp yarayı sardığında
Ozan bağlamasına pençeyi vurduğunda
Bozlak, ağıt, türküyüz nağme nağme tellerde


Türk, Kürt ayrı diyeni dinleme artık yeter
Sürüyü terk edenin güneşi erken batar
Bir ve birlik olunca bacada duman tüter
Ocaktaki zerreyiz nardan kalan küllerde


Biz ayrılmaz bütünüz hayatın her anında
Sen yamaçta gelincik, ben toprağım canında
Yerlere düştüğünde kuru yaprak yanında
Gülün güzelliğiyiz yedi veren dallarda


Hainlerce beslenen, önyargıyı yıkalım
Fikri fukaralığın, kafesinden çıkalım
Sonsuz ummana doğru kükreyerek akalım
Birer billur damlayız bent tanımaz sellerde


Böyle öğüt vermişti aksakallı pirimiz
Buğday başağındaki taneyiz her birimiz
Münevver olsun artık cahilimiz, körümüz
Ünümüz anlatılsın gıybet eden dillerde


Birlikte tesis ettik sonsuz Cumhuriyeti
Dünyaya bedel olan bu canım Hürriyeti
Aydınlık zamanlarda sarsılmaz meriyeti
Özenle koruyalım bükülemez kollarda





05.07.2019