saat gecenin orta yarısı
karanlıklar çökmüş ortalığa
kararmış gökyüzünün bir yüzü
saklamış bizden diğer yüzünü
yıldızlar erişilmez yükseklikte
tutamam ki elimi uzatsam bile
penceremden bakarım karanlığa
tanıyamam ki sokaktaki insanlara
içerim bir boşlukta kaybolup gitmiş
sürür ayaklarını yorgun adımlarla
kalbim biten aşklara yorgun
gözlerim bir nemli bakar aynaya
karşı duvarda asılı resmin
arada da olsa gülümser bana
sevda yorgunuyum ben
olmayan aşklara umut bağlayan
geceler karanlık,sokaklar tenha
sevdalar sıcak,ayrılıklar soğuk
yorgunum dostlar dibine kadar
içtiğim meyler hep kan kırmızı
damarlarımdan akan kan al rengi
sahi sevdanın asıl rengi neydi
kırmızı aşktı,sarı ayrılık,mavi soğuktu
bense tüm renkleri hep sevdim
hepsinde de seni hissettim
tüm renkler sende toplanmıştı
ben alı severdim bir de hep seni

candan
1.7.2019
pazartesi-00.04
izmir