9
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1135
Okunma
Sen yalnızlığıma dokundun, şiir sustu...
Sen konuştun içime dil kemik aradı kendine...
Sen uzağın izahını izah ettin mesafelere...
Çölün deniz olduğunu yüzmesini bilene...
Susuzluğun vahayı taşıdığını bir kabre...
Rüzgârın seyyah olduğunu gönülden gönüle...
Bulutların kanatlanıp
damla damla ırmakları taşırdığını
yıkılmaz bentleri önüne katan
yağmurların umman olma sevdasını...
Sen bende,
ben sende bildim
yalnızlığın paylaşılabilir
bir nimet olduğunu...
sude nur haylazca
Cevap Yaz