Umut kayıp camına elini koyan bebek Kanatları incinmiş uçamayan kelebek Gam yağmış gözlerine göklerden öbek öbek Kâbuslarla çevrilmiş gece gördüğü düşü Anlaması mümkün mü bu kapalı görüşü
Özgürce konuşmayı artık yasakladılar Asıl elebaşını dışarda sakladılar Dağda silahlananı terörü akladılar Nasıl da soldurdular masumane gülüşü Anlaması mümkün mü bu kapalı görüşü
Annesinin hükmünü göğsünden emen bebek Kolay mıdır kuşları izlemeyi beklemek Kişisel olan suçu kabul eder mi bellek Bir umutla arzuyla bekliyorken öpüşü Anlaması mümkün mü bu kapalı görüşü
Kandırıldık diye kendilerini aklayan büyüklerin, kandırıldığı için hapsedilen anneleriyle birlikte çile çektirdikleri 600 e yakın bebek için… Şairin sosyal sorumluluğudur.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Görselle şiirin temasının uyumu mükemmel. Öncelikle bu çok başarılı ince detayı kutlarım.
William Shakespeare bir oyununun ön sözünde: "Babaların günahı çocukların omuzlarına çöker, babaların ahını çocuklar çeker." der. Sözün söylendiği yılların kültürü ve bakış açısı düşünüldüğünde 'baba' sözcüğüyle 'ebeveyn'lerin vurgulanmak istendiğini düşünüyorum.
Benzeri anlamdaki sözler hemen her kültürde kendine yer bulmuş. Anna - baba - çocuk ilişkisindeki bileşenler kopmaz bir bütünü oluşturuyor çünkü. İyisiyle, kötüsüyle...
ÖZGÜR KUŞLAR
"Küçük kızın babası özgürlüklerin kısıtlı olduğu bir ülkede en ağır siyasi cezaların verildiği bir hapishanede mahkumdu ve o, her hafta sonu annesiyle birlikte babasını ziyaret için hapishaneye giderdi.
Bir ziyaretinde babasına vermek için özenerek bir resim yaptı ve yanında götürdü. Fakat kontrol esnasında yaptığı resim hapishane kurallarına göre uygun bulunmadı. Çünkü resimde çizdiği kuşların özgürlüğü temsil ettiğini düşünüyorlardı. Hapishanede özgürlük gibi düşüncelere yer yoktu. Bunun üzerine küçük kızın resmini oracıkta yırtmışlardı. Çok üzgün bir şekilde görüşmede babasına resim yaptığını ama izin vermediklerini söyledi. Babası da;
– Üzülme kızım, başka bir resim yaparsın. Bu sefer resminde çizdiklerine dikkat edersin, olur mu?
Küçük kız bir sonraki ziyaretinde babasına yeni bir resim yapıp götürdü. Bu sefer resimde kuşlar yoktu. Bir ağaç ve üzerine siyah minik benekler çizmişti. Bu sefer izin vermişlerdi. Babası resme keyifle baktı ve sordu:
– Hmmm! Ne güzel bir ağaç çizmişsin! Ağacın üzerindeki benekler ne? Elma mı bunlar?
Küçük kız babasına eğilerek, sessizce:
– Hşşşşt! O benekler elma değil, ağacın içinde saklanan kuşların gözleri!..
Hayat akarken özgürlükleriniz sadece hapishanede değil günlük yaşamınızda da yasaklarla kısıtlanabilir. İnsanların davranışları, en doğal insan hakları yasaklanabilir. Ama zihinleriniz, düşünceleriniz hapsedilemez. Onun içindir ki ilginçtir bir çok yazar, şair en güzel eserlerini fikirleri, düşünceleri nedeniyle mahkum edildikleri hapishanede yazmışlardır."
Alıntı bu öyküyü va altındaki değerlendirmeyi sizinle paylaşmak istedim. Belki bu da onların hayatta en büyük sınavları olacaktır ve özgürlüğün değerini - sahip olup da şanslarının farkına bile varmayan - birçok kişiden daha çok bilecek ve savunacaklardır.
Duyarlı bir yüreğin güçlü gözlemiyle yazılan şiirinizi kutlarım.
O kadar çok şey kötüye gidiyor ki bu şiirde sadece özgürlüğü kısıtlanan, aile bireylerinden soyutlandırılan bebekleri anlatmaya çalıştım. Daha ne olacağımız, neler göreceğimiz belli değil, aslında belli de düşünmeye bile korkuyoruz. Akademik bir kariyerim yok, üstelik türlü çeşit sağlık sorunlarıyla cebelleşip duruyorum, düşüncelerimi dile getirmekte güçlük çekiyorum bu cahil kadının gördüğünü görmüyorlar mı acaba? Örnek paylaşımınız ve desteğiniz için teşekkür ederim sevgilerle.
O kadar çok şey kötüye gidiyor ki bu şiirde sadece özgürlüğü kısıtlanan, aile bireylerinden soyutlandırılan bebekleri anlatmaya çalıştım. Daha ne olacağımız, neler göreceğimiz belli değil, aslında belli de düşünmeye bile korkuyoruz. Akademik bir kariyerim yok, üstelik türlü çeşit sağlık sorunlarıyla cebelleşip duruyorum, düşüncelerimi dile getirmekte güçlük çekiyorum bu cahil kadının gördüğünü görmüyorlar mı acaba? Örnek paylaşımınız ve desteğiniz için teşekkür ederim sevgilerle.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
