Bir akşam vakti.
Her şeyin biteceğini haykıran,
güneş rengi saati.
Yalan olan bir seraphanede;
Gerçekliğimizi arıyoruz.
İçleri boş,
dışları insan görünümlü yaratıklarda...
Yıkımlar bu yüzdenmiş demek !
Biliyordum aslında,
fani birinde,
baki olmayacağını ’AŞK’ ın !
Her bir gönül değildir onun durağı.
Her bir yer değildir ’O’nun ülkesi.
Ve;
her bir kalem değildir
İnce ince sevdayı yazan...
Tanrımm!!!
Ne kadar zor bir zaman !
Nereye baksam,
dost yüzlü düşman?
Ne zaman değer versem,
haketmiyorum diye oldu,
suratıma, suratıma, haykıran...
Zulüm dolu öfkelerle !
Birazdan gece olacak.
Ah gecem...
Hüznün yağdığı an....
Yıldızlara bakmayacağım artık.
Uzaklığı hatırlatmasın diye.
Bir de gözlerime,
seni asla görmemek için.
En büyük cezayı hak etmişim ben.
Sevmekmiş,
meğer suçum.
-----
T.C Nigâr Güler.
21.06.2016
(En uzun gece)
(Yeldağ)