MEVZU UNUTMAKSA



Ne acın ne de adın kalsın geriye
Unuttum ismini ne diye sesleneyim ki
Keskin bir uçurumdan düşmüşüm ben
Bu koca boşlukla seni nasıl seveyim
İçimde şüpheler, düşünceler var
Aklımı aklına nasıl vereyim şimdi.



Ne yüzüm ne gözüm kalsın gözlerinde
O çektiğin ellerini nasıl tutardım ben
Derin karanlık kuyularda yüzüyorsun
Kör olan kalbimle seni nasıl göreyim
Her sokakta adın ve her caddede adımın
Kirli kaldırımından nasıl geçerdim ki.



Ne yollar yaşadığın kente götürürler
Ne de imkanız bir vuslat hayalindeyim
Senden ve senin olduğun her şeyden
Yaramaz bir çocuk gibi vazgeçiyorum
Eski bir oyundan çıkmışım gibi
Yarınlar için bir gerçek arıyorum.



Ne karanlığım nede aydınlığım ol
Adı unutmaksa eğer öldürmekse umudu
Yok etmekse ruhunu can dolu ruhumdan
Hiç bir halini hatırlamıyorum bile
O soğuk duvarlar ardında kal hep
Depremler gibi yıkılsınlar üzerine.



Gün dediğin nedir ki gelecek elbet
Gözlerin zehrederken içtiğim kadehi
Kalkacağım meyhanenin arka masasından
Şerefine diyeceğim bittiğin her güne
Ne gizlice ne sessizce, sevgiyle
Bırakacağım kendimi kıymet bilene



Mevzu unutmaksa çıkarmaksa aklımdan
Kül oldun toz oldun şimdi yollarıma
Her neredeysen şimdi ne yapıyorsan
Üfleyip unuttum seni bir rüzgarla
Ne adın kaldı geriye ne karmaşan
Dualar ediyorum yokluğuna

.
.
.




MEVZU UNUTMAKSA - Mert Zafer CANSEVER - Mawish Şiirleri