Kaç bahar, geldi geçti, bırakmadın peşimi
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin
Acımadan yok ettin, hayalimi düşümü
Zaman ve saat şaştı, sen se bir gün şaşmadın
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin

Dedim ki bak güzelim, seninle olamayız
Yarınlar ne getirir, biz onu bilemeyiz
Bir araya gelsek de, huzurla gülemeyiz
Hep peşimde dolandın, bir gün bana koşmadın
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin

Hem de kaç kez denedik, ne yaptıysak olmuyor
Asılıyor hep yüzün, daha artık gülmüyor
Herkes mutlu sanıyor, ne haldeyiz bilmiyor
Sende her seven gibi, yandın amma pişmedin
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin

Alaca karanlıklar, sakladı gerçek yüzün
Her gün çileler yağdı, bırakmadı ki hüzün
Şu sinsi ayrılığa, neden verdin ki izin
Hiç yardımcı olmadın, engelleri aşmadın
Yine cemreler düştü, sen yakamdan düşmedin

Yollarına bakan yar, özlem duyar ya hani
Hiç ele benzemedin, her dem şaşırttın beni
Gözlerin hep kaçırdın, esirgedin buseni
"Seni sevdim" diyerek, şöyle bir gün coşmadın
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin

Yalnızlık pusu kurdu, gezdiğimiz her yerde
Gıptayla bakıyorum, o eski aşklar nerde ?
Bülbül isyanda şimdi, her sabah her seherde
Bir deli nehir olup, hiç bendinden taşmadın
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin

Yıllar geri gelmiyor, pişmanlık fayda etmez
Ateş olmayan yer de, inan ki duman tütmez
Ben bitti desem bile, senin için aşk bitmez
Lüzumsuz’um bilirim, yarayı sen eşmedin
Bak yine cemre düştü, sen yakamdan düşmedin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ